Vakantie ervaringen in Oost Friesland, Moddergat

Beste Gasten van de ”Peazemerlannen”,

 

Terug van een fantastische zeiltocht vanuit Schotland en aansluiten een prachtige vaarweek op de Waddenzee, nu weer thuis in Oostmahorn en Moddergat. Het huisje is tijdens mijn afwezigheid door jullie met veel enthousiasme (zegt mevrouw Visser) gebruikt. Dat hoor ik graag. Hoe meer mensen van de prachtige wadden, de peazemerlannen, de eilanden en het Lauwersmeergebied genieten hoe beter. Het is en blijft een bijzonder gebied. Ook wil ik jullie bedanken voor het respect waarmee jullie de huisjes hebben bewoond. Het ziet er allemaal nog hetzelfde uit als voor mijn vertrek. Ik zal dan ook zeker doorgaan met het laten meegenieten van dit gebied. Ik ga nu aan de slag met mij verder te bekwamen als waddengids bij het wadloopcentrumFriesland.

Wellicht tot ziens in Oost Friesland, het Lauwersmeer, Moddergat of de Peazemerlannen, John Coenders

Meer grijze zeehonden dan ooit in Waddenzee

grijze zeehond waddenzee
WADDENZEE Er zijn meer grijze zeehonden dan ooit in de Wadden: bijna vijfduizend exemplaren in het Nederlandse, Duitse en Deense Waddengebied.

Dat meldde het Waddensecretariaat van het Duitse Wilhelmshaven volgens RTV Noord.

Het grootste gedeelte van die zeehonden zwemt in het Nederlandse deel van de Waddenzee: 3.700. Dat is opvallend, want het is nog niet zo lang geleden dat de grijze zeehond uit Nederlandse wateren dreigde te verdwijnen.

Maar dankzij genomen beschermingsmaatregelen en een milde winter met weinig stormen kon de populatie flink groeien.

De grijze zeehond is op de gewone zeehond na de meest voorkomende zeehond in Nederland. Grijze zeehonden zijn doorgaans een stuk groter dan de gewone zeehond.

bron: https://www.rtvnh.nl/nieuws/187774/meer-grijze-zeehonden-dan-ooit-in-waddenzee

Lauwersoog krijgt uitkijkpunt

Bij de Groninger entree van Lauwersoog verrijst deze zomer een uitkijkpunt. Ontwerpers Lambert Kamps en Ben van der Meer hebben zich daarvoor laten inspireren door de Friese dijk ten westen van het dorp.

De groene, hoge dijk achter de sluizen heeft in de ogen van de kunstenaars een ‘bijna monumentaal waterbouwkundige schoonheid’. De Groningse dijk valt veel minder op, de N361 over de dijk loopt bijna naadloos over van dijk in dorp.

De twee ontwerpers willen de dijk daarom bij het dorp afsnijden en een uitkijkpunt aanbrengen op het punt waar de dijk ophoudt. Vanaf de andere kant, vanuit de Jachthaven, is de dijk straks met een elegante trap toegankelijk.

Na dit uitkijkpunt creëert het ontwerpersduo midden in Lauwersoog een tweede uitkijkpunt: op de kruising van water en land, naast de sluis die de Waddezee en het Lauwermeer met elkaar verbindt.

Impressie van het nieuwe uitkijkpunt bij Lauwersoog
Impressie van het nieuwe uitkijkpunt bij Lauwersoog

In de Waddenzee tussen Ameland en Schiermonnikoog een nieuwe vogelwachtershut op Engelsmanplaat

De vogelwachtershut op Engelsmanplaat wordt vernieuwd. Staatsbosbeheer zet volgende maand een nieuwe wadwachtpost op de onbewoonde zandplaat in de Waddenzee.

In het broedseizoen waken twee vrijwillige vogelwachters op het eilandje tussen Ameland en Schiermonnikoog. Dat deden ze altijd in een oude vogelwachtershut op palen. Maar het bouwwerk is 35 jaar oud en dringend aan vervanging toe.

De nieuwe wadwachtpost -een ontwerp van architect Niko Hoebe- komt 800 meter oostelijker op de plaat dan de oude en daarmee een stuk dichter bij de vaargeul naar Schiermonnikoog. Zo ontstaat er meer rust op de belangrijke broed- en rustplekken op Engelsmanplaat en het nabije Rif.

Om wadvogels zo min mogelijk te storen wordt er alleen bij daglicht en bij laag water gebouwd en moet het werk in vijf weken af zijn. De oude hut wordt direct daarna afbroken. Staatsbosbeheer zoekt naar een nieuwe bestemming, mogelijk in een expositie op Ameland.

Engelsmanplaat is een zandplaat die ligt tussen Ameland en Schiermonnikoog in de Waddenzee
Impressie van het nieuwe vogelwachtershut op Engelsmanplaat

Bron: Leeuwarder Courant  http://www.lc.nl/friesland/Nieuwe-vogelwachthut-op-Engelsmanplaat-21359932.html

extra informatie:

De Engelsmanplaat is een zandplaat in de Waddenzee van minder dan één vierkante kilometer, die bij hoogwater vrijwel geheel onderloopt. Van de duintjes die er enkele jaren geleden nog waren is nauwelijks iets meer over. Er is nog een smalle richel van enkele meters breed en tientallen meters lang die bij gewoon hoogwater droog blijft. Dit deel wordt de Hiezel genoemd en ligt anno 2012 ongeveer 1,35 meter boven NAP. De Engelsmanplaat viel van 1973 tot 1991 onder Staatsbosbeheer en fungeerde in die periode als broed- en rustplaats voor vogels. Met name vogels zoals de drieteenstrandloper, de steenloper en de bonte strandloper kwamen in grote aantallen voor, maar ook de visdief en de Noordse stern. Op de zandplaat staat ook een vogelwachtershuisje. Sinds 1991 is de zandplaat weer vrij toegankelijk; het is zeer in trek bij wadlopers en een favoriete bestemming voor de bemanning van zeiljachten. Het is een trouwlocatie van de gemeente Dongeradeel.

 

Nationaal park Lauwersmeer

Een prachtige fietstocht rond het Lauwersmeer; Lauwersoog, het fietspad aan de Oostkant, vogels kijken bij het Jaap Deengat, koffie aan de haven in Zoutkamp, dan westwaarts en na ongeveer 2 kilometer naar het Noorden, het groene fietspad naar Dokkumer Nieuwe zijlen, dwars door een woest natuurgebied vol Schotse hooglanders, genieten van het oude sluizencomplex in Dokkumer nieuwe zijlen en via Ezumazijl terug al dan niet via Oostmahorn. Onderweg veel Friese paarden, roofvogels (Buizerd, kiekendief en slechtvalk), naast talloze ganzen in alle soorten en maten. Je bent vier uur onderweg, maar dan heb je ook wat.

John Coenders

Een winterse tocht vanuit vakantiehuisje in Moddergat Friesland

April doet wat ie wil. Vanuit het vakantiehuisje ”de Peazemerlannen” in Noordoost Friesland liet de eigenaar ons (zeven CIOS docenten) , op zijn manier kennismaken met dit prachtige stukje Friesland. Fietsend, skeelerend, met de Kano en op de rolskies; Dokkumer nieuwe zijlen, het Dokkumer grootdiep, Dokkum, Hantum en via Wierum weer terug naar Moddergat. Met als toetje de volgende ochtend (om zes uur) een korte verkenning van de ”Eilander bult”, waar schitterend zwarte wolkenluchten over ons heen vlogen en soms hun hagellading over de plaat joegen. Het idee ” plat, vlak en saai” was na dit weekend helemaal over. Zeker na een boswandeling aan het Lauwersmeer vanuit het informatiecentrum ” Nationaal park Lauwersmeer” ; www.np-lauwersmeer.nl.

De afsluiting bij  een bakje kibbeling aan de haven van Lauwersoog deed je direct terugverlangen naar dit zilt – zoete land

Terug naar het vakantiehuisje met een voldaan gevoel.

In opdracht van de deelnemers

 

De aak van Moddergat, is weer terug bij de eigenaar.

MODDERGAT – De aak van Moddergat, is weer terug bij de eigenaar. Lauwersoog Water Events heeft twee jaar met de replica van dit vissersschip uit de 19e eeuw gevaren. Nu blijkt dat het schip niet goed past in het concept van Lauwersoog Water Events. Het bestuur van de aak, Stichting It Fiskersskip, heeft in overleg met Jelle Bos van Lauwersoog Water Events besloten dat de WL 19 op een andere wijze geëxploiteerd gaat worden. Het stichtingsbestuur draagt de verantwoordelijkheden voor de Aak over aan stichting Musea Noardeast Fryslân (Museum ’t Fiskershúske en Museum Dokkum). Deze stichting heeft een bescheiden vloot, oa. de LA Buma (reddingboot van Moddergat) en de Dokkumer trekschuit, waarin de Aak ook een plek krijgt.

De Aak van Moddergat

De WL19 is een platbodem vissersschip van het type aak, waarmee door oa. vissers uit Moddergat op het wad werd gevist. Het schip is in 1883, samen met de bemanning, vergaan in een heftige storm die we herinneren als de ramp van Moddergat. Op initiatief van museum ’t Fiskershúske in Moddergat is in de jaren 2003-2008 een replica gebouwd. Daarna is er met een enthousiaste groep vrijwilligers mee gevaren vanuit de thuishaven Lauwersoog. In 2014 en 2015 lag de Aak in de museumhaven van Lauwersoog Water Events en konden gasten aan boord stappen voor een rondvaart over het Lauwersmeer. Het schip ligt nu in de winterhaven in Dokkum, bij de Helling in het Grootdiep. Groot onderhoud is gepland. Alle zeilen worden bijgezet door een groep enthousiaste vrijwilligers. Ook worden de mogelijkheden onderzocht om het schip onder te brengen bij een partij die ervaring heeft in het exploiteren van historische schepen.

 

Bron: http://www.rtvnof.nl/wl19-aak-moddergat-verandert-koers/

Vogeleiland Griend kan straks gaan wandelen, groen licht voor herstel vogeleiland Griend

08 feb 2016, 12:57

Vrijdag 5 februari kreeg Natuurmonumenten groen licht van de Provincie Fryslân om aan de slag te gaan met het herstel van Waddeneiland Griend. De provincie verleende de natuurbeschermingswetvergunning. Daarmee komt het herstel een stap dichterbij. Het vogelparadijs dreigt weg te spoelen, doordat de beschermende zandhaak uit de jaren tachtig door de dynamiek van de zee is verdwenen. Natuurmonumenten wil daarom met behulp van Rijkswaterstaat nieuwe beschermingsmaatregelen treffen, die aansluiten bij de natuurlijke bouw van Griend. Het onbewoonde Waddeneiland is onmisbaar voor honderdduizenden trek- en broedvogels.

Onmisbaar vogelparadijs

In het voor- en najaar zoeken honderdduizenden trekvogels voedsel op het drooggevallen wad rondom Griend. Kanoeten, drieteenstrandlopers, rosse grutto’s en andere steltlopers moeten aansterken om weer duizenden kilometers te kunnen vliegen. Tijdens hoogwater zoeken de vogels op Griend een veilig heenkomen. In het broedseizoen brengen tienduizenden vogels hun jongen groot op het onbewoonde eiland. Vooral voor de grote stern is het eiland een belangrijke broedplek.

Beschermingsmaatregelen

Natuurmonumenten beheert dit vogelparadijs precies honderd jaar. Het begon met de bescherming tegen de jacht op vogels en het rapen van eieren. Halverwege de vorige eeuw kwam Natuurmonumenten opnieuw in actie. De aanleg van de Afsluitdijk veranderde stromingen en waterhoogte in de Waddenzee. Griend dreigde te verdwijnen. Het vogeleiland kreeg daarom een zanddijk en later, in de jaren tachtig, een beschermende haak van zand. Die zou Griend minstens vijfentwintig jaar lang beschermen. In de loop der jaren heeft de zee het zand van de haak verplaatst naar de platen achter Griend. De zee krijgt nu weer vat op het eiland en knabbelt er stukken af. Natuurmonumenten moet opnieuw aan de slag om het vogelparadijs te behouden.

Hulp Rijkswaterstaat

Natuurmonumenten krijgt hulp van Rijkswaterstaat. De organisatie brengt haar kennis in van de Waddenzee, haar ervaring met kustonderhoud via zandsuppleties en haar rol als beheerder van de vaargeulen. Rijkswaterstaat neemt de uitvoering van de werkzaamheden op zich. Door deze nauwe samenwerking is het mogelijk om met het uit vaargeulonderhoud vrijkomende zand Griend opnieuw te beschermen. Daarmee wordt een beschermende vooroever aangelegd. Hierin worden plaggen van het eiland en schelpenbanken verwerkt. Met de aanleg wordt aangesloten bij de natuurlijke opbouw van Griend. Van nature wordt het eiland beschermd door een wal van schelpen, plantenresten en zand.

Herstelplan-Vogeleiland-Griend

Steun voor het herstel

Het project krijgt brede steun. Provincie Fryslân en Waddenfonds dragen bij aan de kosten van het herstelproject. In het voorjaar start Natuurmonumenten een fondsenwervende actie om het resterende bedrag in te zamelen. Het is de bedoeling om in de nazomer van 2016 te starten met de werkzaamheden op Griend.

Natuurlijke ontwikkeling

Na de aanleg van de nieuwe vooroever krijgt Griend weer de ruimte om zich natuurlijk te ontwikkelen. Naar verwachting zal het eiland gemiddeld zeven meter per jaar naar het oosten gaan wandelen. Om te leren van de maatregelen start Natuurmonumenten samen met onderzoeksinstituten een uitgebreid onderzoeks- en monitoringstraject naar de effecten op de ontwikkeling van het eiland en de vogels. Deze kennis komt ook van pas in andere delen van het Waddengebied. De tijd moet uitwijzen of het eiland zich in de toekomst zelf in stand kan houden.

——

Bron: https://www.natuurmonumenten.nl/over-natuurmonumenten/pers-en-nieuws/persberichten/groen-licht-voor-herstel-vogeleiland-griend

Bescherming Waddenzee nog niet op orde

 

De bescherming van de Waddenzee moet veel ambitieuzer. Die stelling moet ook worden vastgelegd in de nieuwe plannen voor het gebied die volgend jaar worden opgesteld. Dat zegt Herman Verheij van de Waddenvereniging. Hij reageert op de ter inzage legging van de evaluatie van de Structuurvisie Waddenzee door minister Schultz. In dat rapport wordt geconcludeerd dat de Waddenzee er weliswaar niet op achteruit is gegaan, maar dat de situatie ook niet beter is geworden.

En dat laatste was natuurlijk wel de bedoeling, vindt Verheij. ,,Wij zijn het ook niet helemaal eens met de conclusie dat het gebied niet achteruit is gegaan. Daar valt wel het nodige op af te dingen. Denk maar eens aan het teruglopen van de visstand in grote delen van de Waddenzee. Niemand weet hoe dat komt. Hetzelfde geldt voor de mosselbanken en het zeegras.”

Onderzoek
Volgens Verheij zouden er in de nieuwe plannen ook duidelijke onderzoeksvragen moeten worden gesteld, zoals vroeger ook gebeurde in de voormalige Planologische Kernbeslissing voor de Waddenzee. Nederland zou wat hem betreft eens goed moeten kijken over de grens. In Duitsland is de natuur in het waddengebied ondergebracht in drie nationale parken, in Denemarken in één.

Dat maakt het beheer een stuk eenvoudiger dan in het versnipperde Nederland met de bestuurlijke spaghetti van provincies, gemeenten, Rijksoverheid en tal van natuurorganisaties en belangenverenigingen.

Lees het gehele artikel op de bron: DVHN

Ondergaande zon Waddenzee Lauwersoog Lauwersmeer

Professor Lindeboom: ‘Geef zieke zeehonden een spuitje’

zieke zeehonden

 

Het opvangen van zieke zeehonden is niet meer nodig. Dat zegt hoogleraar marinebiologie Han Lindeboom van onderzoeksinstituut Imares. Er leven zoveel zeehonden in de Waddenzee, dat het de populatie niet helpt om zieke dieren op te vangen.

In 2015 telden onderzoekers 7600 gewone zeehonden en ruim 3500 grijze zeehonden in de Waddenzee. Dat betekent dat de populatie gewone zeehonden stabiel en hoog is, zegt Lindeboom. Het aantal grijze zeehonden groeit zelfs nog wat. Twintig jaar geleden waren er veel minder zeehonden in de Waddenzee.

Overbodig
De zeehondenopvang heeft zichzelf nu overbodig gemaakt, zegt Lindeboom. Zeehondenhelpers zoals Hessel Wiegman van Terschelling, waar afgelopen week nog tien zeehonden in beslag zijn genomen, zullen moeten accepteren dat het goed gaat. ‘Als er veel zeehondjes worden geboren, gaan er ook veel dood, dat is nu eenmaal de natuur.’

Slecht voor andere zeehonden
Lindeboom begrijpt wel dat mensen het soms zielig vinden als er een zieke zeehond op het strand ligt. ‘Ze hebben prachtige ogen. Maar als ze echt geraakt zijn door een individueel dier, moeten ze het maar een spuitje geven’, zegt Lindeboom. ‘Een zwakke zeehond opvangen en weer vrijlaten, dat is niet goed voor de andere zeehonden.’

‘Alleen als een zeehond duidelijk door mensen in de problemen is gekomen, is het goed om hem te helpen’, aldus Lindeboom. Bijvoorbeeld als hij in een visnet zit of in een stuk plastic. Voor al het andere wil hij de opvang tot een minimum beperken.
Lees het gehele artikel op de bron: RTV Noord